Bloody Mary : Never Take Challenge
लेखन : अभिषेक शेलार
भाग : १
टीप : या कथेचे सर्व हक्क लेखकाच्या अधीन आहेत व कथेतील कोणताही भाग कुठेही पोस्ट किंवा upload करण्यापूर्वी लेखकाची परवानगी घेणे अनिवार्य असेल. ही कथा यातील पात्र तसेच स्थळे संपूर्णतः काल्पनिक असून त्यांचा वास्तविक जीवनाशी कोणताही संबंध नाही आणि तसे आढळल्यास तो निव्वळ योगायोग समजावा. ही कथा कोणत्याही अंधश्रद्धा किंवा अफवांचे समर्थन करत नाही, केवळ मनोरंजन करणे हाच तिचा हेतू आहे.
आपलं आयुष्य खूप अनमोल आहे… आणि ते मनसोक्तपणे जगण्याची संधी नियती आपल्याला फक्त एकदाच देते… काहीजण या संधीचे सोने करतात… पण… काहीजण अगदी निष्काळजीपणाने वागून त्या संधीची माती करतात… चला तर मग पाहुयात अशीच एक भयावह कथा…
जून,२०२२ :-
पावसाळ्याचे दिवस होते… सर्वत्र वातावरण अगदी आल्हाददायक होते… कॉलेजच्या त्या हिरव्यागार कॅम्पसमध्ये चार जणांचा एक ग्रुप गप्पांच्या ओघात रममाण झाला होता…
पालवी : हुश्शशशss… बर झालं आज तो टकल्या आला नाही म्हणून… थोडा खाली टाईम तो मिला अपने को…
शर्वरी : ए !! टकल्या काय ग?? सर आहेत ते आपले… Have some respect??
पालवी : Respect वैगेरे ना तूच दे… समझा ना?? अपून को नही जमता ये सब Respect वैगेरा… नुस्ती वचवच त्याची… काय शिकवतो त्यालापण समजत नसेल… डोक्याला शॉट बसतो नुसता….
शर्वरी : ए टपोरी !! गप बसतेस का आता?? की घालू टाळक्यात काहीतरी ?? त्या बच्ची बंटाय गँगसोबत राहून राहून छपरी झालीय नुस्ती… आता आमच्यासोबत राहतेस म्हणून तेवढी तरी मराठी येतेय….
सिद्धार्थ : अग शरु, पण काय चुकीचं बोलली ती?? कितीतरी मुलं झोपत असतील त्याच्या lecture ला?? बायको घरी कशी काय सहन करत असेल काय माहीत बिचारी ??
पालवी : Sid !! एकदम बरोबर बोललास तू… तूही एक अपना दोस्त है रे भिडू….
शर्वरी : हो तेही खरच म्हणा… आज सर आले नाही म्हणून एक lecture कमी झालं आणि इतक्या दिवसांनी कॅम्पसमध्ये बसून मनसोक्त गप्पा तरी करता आल्या… आणि आज वातावरणही किती सुंदर आहे ना??
नुकताच पाऊस पडून गेल्याने संपूर्ण परिसरात हलकेसे धुके पसरले होते… एकेठिकाणी त्या तिघांची धमाल मस्ती चालली असताना दुसऱ्या बाजूस स्वप्नील मात्र एका वेगळ्याच विश्वात गुंग होता…
सिद्धार्थ : हे बघा… ह्याच काय चाललंय… आपण इथे मस्त गप्पा मारतोय…. आणि हे साहेब मोबाईलमध्ये busy आहेत…
स्वप्नीलच्या हातातील मोबाईल खेचतच सिद्धार्थ म्हणाला…
शर्वरी : काय रे नील?? काय एवढे महत्त्वाचे आहे रे तुझे मोबाईलमध्ये?? आम्ही इतक्या छान गप्पा मारतोय नी तुझं काय?? तर मोबाईलमध्ये chatting…
पालवी : Sid… जरा बघ रे कोणाशी टाका भिडवतोय?? शकल से तो मासूम दिखता है, पर पक्का छुपा रुस्तम है साला…
सिद्धार्थ : अरे… हे काय… Bloody Mary??
स्वप्नील : अरे मी माझ्या पुढील story वर काम करत होतो…
शर्वरी : नील… तू लेखक आहेस मान्य… पण जरा वास्तववादी दुनियेचेही भान ठेव रे… आम्ही इथे धमाल करतोय आणि तुझं काय त्या भूतांच्या मागे??
पालवी : नहीं तो क्या? पागल झालाय तो भूतांच्या मागे…
शर्वरी : ए नाही हं…पण आपला नील खरच खूप उत्तम लेखक आहे … त्याच्या प्रत्येक story ला कसला response येतो यार !!
सिद्धार्थ : ते सर्व ठीक आहे… पण हे काय रे आता नवीन?? Bloody Mary?? काय असत ते??
स्वप्नील : असं म्हणतात की मध्यरात्री ३ वाजता आरशासमोर मेणबत्ती पेटवून सलग ३ वेळा 'Bloody Mary' म्हटलं की त्या व्यक्तीला अनेक विचित्र अनुभव येतात… काहीवेळेस त्यांना आरशात Bloody Mary चे भूतही दिसते….आणि ती आत्मा समोरील व्यक्तीला इजाही पोहोचवू शकते…
सिद्धार्थ : Lol !! म्हणजे… काहीपण…
स्वप्नीलचे ते बोलणे ऐकून सिद्धार्थ जोरजोरात हसू लागला….
स्वप्नील : त्यात एवढं हसण्यासारखं काय आहे?
सिद्धार्थ : थांब… माझ्या पोटात दुखायला लागलं हसून… काय नाव म्हणालास तू??
स्वप्नील : 'Bloody Mary'
सिद्धार्थ : अरे मित्रा, आपण आता २०२२ मध्ये आहोत… तंत्रज्ञान इतके पुढे गेले आणि तू काय हे Bloody Mary an all?? भाकडकथा आहेत या सर्व बाकी काही नाही…
शर्वरी : Sid, अरे काल्पनिक कथा लिहतो रे तो…
स्वप्नील : कथा जरी काल्पनिक असली, तरी माझा विश्वास आहे त्यावर…. बऱ्याच जणांना प्रत्यक्ष तसे अनुभव आलेले आहेत…
सिद्धार्थ : कसले अनुभव?? Bloody Mary आरशात दिसते आणि समोरच्याला आरशात खेचून घेते?? अरे हसतील लोक हे असलं काही सांगितलंस तर… कशाला असल्या अंश्रद्धांवर विश्वास ठेवतोस?? आणि वर लोकांच्या मनातही ते भरतोयस… भूतप्रेत, आत्मा असल्या कोणत्याही गोष्टी या जगात अस्तित्वात नाहीयत… एकदा का माणूस मेला ना की त्याचं अस्तित्व संपलं समजायचं… या जगात फक्त देव आहे, बाकी सर्व अंधश्रद्धा आहेत…. तू कधी पाहीलेयस का भूत?? तूच सांग…
पाहता - पाहता वातावरण तणावपूर्ण बनत चालले होते… हसता - खिदळता सिद्धार्थ आता बराचसा गंभीर झाला होता…
शर्वरी : Sid !! तू एवढा का serious होतोयस?? It's just a story….
स्वप्नील : No !! It's not just a story शरु….सिद्धार्थ !! तू मला विचारलेस ना की तू कधी भूत पाहीलेयस का?? तर मी भूत कधी पाहीले नाहीय आणि अनुभवलेही नाहीय… आता मी तुला विचारतो… तू देवाला मानतोस ना?? पण देव कधी तू प्रत्यक्ष पाहीला आहेस का?? मी देव नाहीय असं म्हणत नाहीय… देव आहे… ती एक सकारात्मक ऊर्जा आहे जी वेळोवेळी तिच्या अस्तित्वाची जाणीव आपल्याला करून देते… हवासुद्धा आपल्याला दिसत नाही, पण जाणीव मात्र होते… त्यामुळे आपण तीचे अस्तित्व मान्य करतो… त्याचप्रमाणे नकारात्मक शक्तीसुद्धा दिसत नाहीत, पण त्यांचे अस्तित्व नाही असे ठरवणे साफ चुकीचे आहे… या जगात जशी सकारात्मकता आहे तशीच नकारात्मकताही आहे…. दिवस आहे तशी रात्रही आहे… त्याचप्रमाणे Positive Energies आहेत तर Negative Energies सुद्धा आहेत… आणि कोणाच्या मानण्या न मानण्याने त्यांचे अस्तित्व ठरत नाही किंवा नष्टही होत नाही…. असेही अनेकजण आहेत जे देवाला मानत नाहीत, पण त्याने देवाचे अस्तित्व नाहीसे होत नाही ना??
सिद्धार्थ : झालं तुझं lecture देऊन??
शर्वरी : Sid !! कशाला उगीच विषय ताणतोयस??
सिद्धार्थ : एक मिनिट शरु !! ही Argument आमच्यातली आहे, so please don't interfere…. त्याच्या सगळ्या अंधश्रद्धा दूर करायच्या आहेत मला… तर स्वप्नील… तू जस म्हटलंस की मध्यरात्री ३ वाजता आरशासमोर मेणबत्तीच्या उजेडात उभे राहून सलग ३ वेळा 'Bloody Mary' म्हटल्याने Bloody Mary चे भूत दिसते… असच तुझं म्हणणं आहे ना??
स्वप्नील : हो…
सिद्धार्थ : ठीक आहे… I am taking this Challenge… आणि तेही आजच… सिद्ध करून दाखवेन तुला की ह्या फक्त भाकडकथा आहेत, बाकी काही नाहीय… तू ज्या नकारात्मक शक्तींवर विश्वास ठेवतोस ना…Sorry विश्वास नाही अंधविश्वास…. त्यांचं अस्तित्व कुठेही नाहीय हे मी सिद्ध करून दाखवतोच बघ तुला आज….
पालवी : अबे sid, तू पागल हुआ है क्या??
सिद्धार्थ : पालवी !! Just shut up ok?? I already said ही argument फक्त माझ्या आणि स्वप्नीलमधील आहे…
शर्वरी : Sid तू उगाचच एवढा serious होतोयस… मला वाटतं ज्याच त्याच वैयक्तिक मत असत… पण त्यासाठी तुला हे असलं Challenge घ्यायची काहीच गरज नाहीय...
सिद्धार्थ : नाही… हे स्वप्नीलसारखे असे बरेच आहेत जे आजही असल्या भंपक गोष्टींवर विश्वास ठेवतात… मला त्यांना दाखवून द्यायचं आहे की त्यांचा समज साफ चुकीचा आहे…
शर्वरी : भले ही Bloody Mary ची कथा खोटी असेल, पण तू हे असले challenge का घेतोयस Sid??सोड ना ते त्याचं personal मत आहे…. आपला नील चांगला Horror Story Writer आहे…आणि त्याच्या सर्व Stories काल्पनिक आहेत रे…
सिद्धार्थ : ते सर्व ठीक आहे…. पण तो लोकांच्या मनात काय भरतोय तेही बघ… ते काही नाही….मला समाजात या गोष्टींविषयी असलेला समज कायमचा तोडायचा आहे आणि त्याची सुरुवात स्वप्नीलपासून…आज माझे आई बाबाही गावी जात आहेत, So मी एकटाच असेन घरी… आजच हे challenge पूर्ण करता येईल मला...
स्वप्नील : Sid… Please हे असलं काही करू नकोस… कशाला उगाच विषाची परीक्षा घेतोस??
सिद्धार्थ : आज विषाची परीक्षा घेतली नाही तर तुझ्यासारख्यांच्या मनातील अंधविश्वास दूर होणार नाही… आणि तुम्ही हे असेच लोकांच्या मनात असलं नको ते भरत राहणार… मलाही बघू देत ना… कोण आहे 'Bloody Mary'…. लोकांच्या मनात तीची इतकी भीती का? बघू देत मलाही….
स्वप्नील : Sid !! Don't be Silly….
सिद्धार्थ : नाही… आता मी तुम्हाला भेटेन ते सरळ उद्या सकाळीच… आणि तोपर्यत कोणीही मला कोणत्याही प्रकारे contact करण्याचा किंवा रोखण्याचा प्रयत्न करू नका… आणि तस केलात तर आपली मैत्री विसरा…
स्वप्नील : नको रे Sid… Please !! असं करू नकोस… स्वतःच्या जीवाशी का खेळतोयस??
सिद्धार्थ : जीवाशी खेळत नाहीय…आणि मला माहीत आहे मला काही होणार नाही… पण तुझ्या अंधश्रद्धेला तडा द्यायचा आहे मला… कारण आज तू indirectly मला Challenge केले आहेस… आणि हा Sid कधी कोणत्या Challenges ला घाबरत नसतो…नाही उद्या सकाळी सही सलामत तुझ्यासमोर येऊन उभा राहीलो ना तर बघच…. so by friends… भेटू उद्या !!
इतके म्हणून सिद्धार्थ तेथून एका वेगळ्याच तावात निघून गेला… त्या तिघांनी त्याला अडवण्याचा पुरेपूर प्रयत्न केला, पण त्याचा काहीच फायदा झाला नाही… तो एका वेगळ्याच जोशात दिसत होता… पण त्याने घेतलेले हे challenge त्याच्या अंगाशी येणार होते की स्वप्नीलच्या मनातील गैरसमज तोडणार होते, हे तर येणारी वेळच ठरवणार होती….
वेळ : रात्री १२ वाजता
आई - बाबांना ट्रेनमध्ये बसवून सिद्धार्थ पुन्हा घरी परतला… बाहेर पाऊस मी म्हणत होता… वीजा कडाडण्याचा तो प्रचंड आवाज काळजाचा थरकाप उडवत होता… आई - बाबा नसल्याने घर अगदी खायला उठल्यासारखे भासत होते… पण अशाप्रकारे एकटे राहण्याची त्याला सवय होती… घर अगदी सुन्न झाले होते…. असे असले तरी आज त्याच्या मनात एक वेगळाच निश्चय होता… तसा तो मनाने अगदी धीट व कणखर होता… आयुष्यात त्याने बरीच Challenges घेतली होती आणि प्रत्येक Challenge वर त्याने आपल्या धाडसी वृत्तीने मातही केली होती, पण हे अशाप्रकारचे Challenge त्याने पहिल्यांदाच घेतले होते… आज दिवसभरात त्याला स्वप्नील, शर्वरी व पालवी अशा तिघांचेही असंख्य calls येऊन गेले होते… परंतु त्याने त्यातील एकही call उचलला नव्हता… उलटपक्षी त्याने कंटाळून त्या सर्वांना block केले होते…
संपूर्ण खोलीस अंधाराने आपल्या कवेत सामावून घेतले होते… खुर्चीवर बसून सिद्धार्थ ३ वाजण्याची वाट पाहत होता… बाहेर मुसळधार पाऊस पडत असल्याने हवेत एक सुखद गारवा जाणवत होता… त्या थंडगार हवेने त्याला कधी झोपेच्या अधीन नेले ते त्याचे त्यालाही समजले नाही…
वेळ : रात्री २ वाजून ३७ मिनिटे
सोसाट्याच्या वाऱ्यांमुळे बाल्कनीतील काचा Vibrate होत होत्या… त्या आवाजाने सिद्धार्थची झोपमोड झाली… गडबडतच त्याने घड्याळात पाहीले… मध्यरात्रीचे २:३० वाजून गेले होते…बाहेर पावसाचा हाहाकार सुरूच होता… घड्याळाचा मिनिटकाटा १२ च्या दिशेने सरसर पळत होता… डोळे चोळतच सिद्धार्थ उठला व वॉशरूममध्ये जाऊन तोंडावर पाणी मारून फ्रेश झाला… शोकेस कपाटातील ड्रॉवरमधून त्याने दोन मेणबत्त्या व एक काडेपेटी बाहेर काढली… त्या दोन्ही मेणबत्त्या घेऊन तो बाथरूममध्ये आला व वॉश बेसिनच्या दोन्ही टोकांवर एकेक मेणबत्ती ठेवून त्या प्रज्वलित केल्या… तसा काळ्याकुट्ट अंधाराने व्यापलेल्या त्या बाथरूममध्ये फिकट पिवळसर उजेड पसरला… बेसीनच्यावर असलेल्या भल्यामोठ्या आयताकृती आरशात सिद्धार्थला त्याचे प्रतिबिंब स्पष्ट दिसू लागले… सर्वकाही set झाल्यानंतर त्याने मनगटावरील घड्याळावर एक कटाक्ष टाकला… ३ वाजण्यास केवळ ५ मिनिटे शिल्लक होती… पण त्याच्या मनात भयाची पुसटशीही सावली नव्हती… उलट स्वप्नीलचा समज खोटाच ठरणार आहे या विचाराने त्याचा आत्मविश्वास दुणावला होता… बाहेर वीजा कडाडत होत्या… अखेर ती वेळ आलीच… घड्याळात ठीक ३ चा टोला पडला…
"It's time to call Bloody Mary… स्वप्नीलची so called Bloody Mary"... तोंडातल्या तोंडात पुटपुटतच सिद्धार्थ हसू लागला…. त्याने एक दीर्घ श्वास घेतला… "Bloody Mary !!".... त्या शांततेत त्याची ती हाक सर्वत्र घुमली… "Bloody Mary !!" आरशातील त्याच्या प्रतिबिंबाकडे पाहत तो पुन्हा म्हणाला… तूर्तास तरी सर्वकाही आलबेलच होत… आता वेळ होती ते नाव तिसऱ्यांदा घेण्याची… "So my brave hero… Let's chant her name for the 3rd and last time….and we are going to win this challange"... स्वतःच्या मनाशीच तो बोलत होता… "Bloody Mary !!!! " आरशातील त्याच्या प्रतिबिंबाशी एकरूप होत त्याने त्या वाईट शक्तीचे नाव तिसऱ्यांदा घेतले…
संपूर्ण वातावरणात एक नीरव शांतता पसरली...बाहेरील पावसाची तीव्रताही आता काहीशी कमी झाली होती… त्या नीरव शांततेला छेद देत जोरदार आवाज करत एक वीज कडाडली… बाथरूमच्या खिडकीतून आलेल्या एका मंद झुळकीने मेणबत्तींच्या स्थिर पेटत असलेल्या वातींनी काहीसे हेलकावे घेतले…
क्रमशः
