CHALLENGE (काल्पनिक कथा)-By Writer Aditi

CHALLENGE (काल्पनिक कथा)

लेखिका -अदिती

मी, आई, बाबा आणि माझी बहिण नेहा आम्ही कोकणात रहायचो. आमच्या घराजवळ आणखिण 4-5 घर आहेत. 2 घर सोडली की मिरा रहायची. मीरा म्हणजे आमची बालपणची मैत्रीण.ती नेहाच्या वगात होती. खुप गोड गोडस मुलगी. आमच्या घरी सतत तिच येण जाण असायच. शाळेत पिक्चरला बालपणीची धमाल आम्ही एकत्रच करायचो. शाळेचे दिवस सरले आणि काॅलेचे दिवस आले. ती,मी आणि नेहा आम्ही एकत्रच काॅलेजला जायचो.एकदा आमच्या काॅलेजचे annual function होत. नेहा आणि मीरा दोघीने त्यात भाग घेतल होता. Annual functionचा दिवस उजाडला आणि काय॔क्रम सुरू झाला. नेहा आणि मीरा दोघी स्टेजवर नृत्य करत होती. माझ लक्ष मीराकडे गेल आणि बघता बघता मला ती आवडू लागली.काय॔क्रम सपला आम्ही सगळे घरी आलो. मी आता दिवस रात्र तिचीच स्वप्न बघत होतो. काॅलेजला जायला मी तिची आतुरतेने वाट बघत होतो. मी ठरवल याच महिन्यात तिला ही गोष्ट सागणार आहे पण मी भीत होतो की जर तिने नकार दिला तर?? मी एक योग्यवेळेची वाटच बघत होतो.

एक दिवस मी आणि नेहा काॅलेजहून घरी आलो. मीराची आई आमच्या घरी आली मीराची चोकशी करायला कारण काॅलेज नंतर ती घरी आलीच नाही. नेहाने सागितले की ती काही मैत्रीणी सोबत काॅलेजमधेच थांबणार होती. ती 7 पयत घरी येणार होती. रात्रीचे 9 वाजले होते तरी मीराचा पत्ता नाही. आम्ही सगळे शेजारपाजारचे तिला शोधायला गेलो. तरी पण ती सापडली नाही. दुसर्या दिवशी मीराचा काहीच पत्ता लागला नाही म्हणून आम्ही सगळे पोलीस स्टेशनला गेलो. पोलीसमधे कम्पेलट देऊन आम्ही घरी आलो. तिकडे पोलीसानी मीराचा शोधाशोध सुरू करायला आपले काम सुरू केले. आम्ही सगळे टेशन मधे होतो की मीरा कुठे होती? 5 दिवस उल्टून गेले पोलीस मीराच्या घरी आली तिची बाॅडी घेऊन. आम्ही तिची बाॅडी बघून कोसळोच.काहीच सुचत नव्हत काय बोलावं? तिचा अतीमसस्कार झाला आणि पोलीस चोकशीला लागले. ते सागत होते की मीराचा खुन झाला तिचा गळा तिच्या ओढणीनेच आवळल्या गेला आणि तिला त्या ठिकाणी पुरवल्या गेल .तिला का मारल्या गेल हे कोणालाच माहिती नाही. हे सगळ ऐकून आम्हाला सगळ्याना ऐकून धक्काच बसला.कोणी आणि का मारलः तिला ?? मी ऐकातात काहीतरी विचार करत बसलो होतो. अचानक माझ लक्ष माझ्या बोटाकडे गेल. अरे देवा माझी ती भारीवाली सोन्याची अंगठी. ती हरवली आणि बाबाःना कळाल तर खुप ओरडा खावा लागेल. मी तडक उठलो सगळ्याःची नजर चुकवून घरातुन निघालो आणि त्या ठिकाणी पोहचलो. होय त्याच ठिकाणी जिथे मीराला मी मारून गाडल होतं. ती अंगठी जर चुकून पोलीसाच्या हाती लागली तर मी लटकायचो. मी शोधाशोध सुरू केली काळोखही भरपूर होता.मी अंगठी शोधत असताना अचानक एक आवाज आला हीच ना रे तुझी अंगठी? मी मागे वळून बघीतल तर मीरा माझी अंगठी घेऊन ऊभी होती.तिच रूप खुप भयानक होतं.तिच सगळ अंग सडलेलं, डोळे खोबणीतुन बाहेर आलेले तिच्या अंगातून घाणेरडा सडका वास येत होता. मी तिच्याकडे बघून खुप घाबरलो. अक्षरशा घामाने डबडबलो.मी माझ्या घराकडे पळत सुटलो. पण ती प्रत्येक वेळेला आडवी येत होती.ती खुप रागात होती आणि म्हणत होती तुम्हा मुलाना आम्ही मुली म्हणजे पोरखेळ वाटलो का? कसही वागायला.आता बघ मी तुझे काय हाल करते ते.मी तिची खुप वेळेला माफी मागितली पण ती काहीच ऐकायला तैयार नव्हती. मी पळत असताना एका ठिखाणी अडखळून पडलो. तिने माझा पाय खेचत मला परत त्याच ठिकाणी आणले.तिने माझा पाय आडवा तिडवा केला आणि माझा पाय अंगापासून वेगळा झाला. मी जिवाच्या आकाताने ओरडत होतो आणि सरपटत सरपटत पुढे जाण्याचा प्रयत्न केला.तिने मला खुप जख्मी करून रक्तबबाळ केलं होत. शेवटी तिने एक मोठा दगड उचलला आणि माझ्या डोक्यात घातला मी तिथे जागेवरच ठार झालो.

आता तुम्ही विचारात पडला असाल की मी जर मीरावर इतक प्रेम केलः तर मी तिला का मारल असेन???
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ज्या दिवशी काॅलेजच annual function होत मीरा नृत्य करत असताना मी तिच्या प्रेमात पडलो.मी रात्र दिवस तिचीच स्वप्न बघत होतो. तिला कधी एकदा propose करतो अस झाल मला. मी एक चांगला दिवस निवडला आणि एक तिला प्रपोज केल. ती हो म्हणाली आणि माझ्यातली भीती कायमची निघून गेली. आम्ही वारःवार भेटायला लागलो. आमच्या मधली ओढ वाढत गेली आणि आम्ही एकमेकाशिवाय राहू शकत नव्हतो. असे खुप महिने निघून गेले. आम्ही कोणाल काहीच कळू दिल नाही. तिला रोज पहायसाठी धडपडत होती.

आमची काॅलेजची कट्टा गेंग त्यात आम्ही पाच जण दंगा मस्ती करणारी आमची गैंग.मीरा काॅलेजमधे आली आणी सगळ्याच लक्ष तिच्याकडे गेले. तेवढ्यात आमच्या गैग मधला एकजन म्हणाला ए आली बग तुझी आयटम.मी पन मनातल्या मनात हसलो आणि त्याना म्हणालो बघीतल का भावानो अडकली कीनई ती माझ्या जाळ्यात केले कीनी मी तुमच challenge पुणॆ. काय म्हणत होते की तुज्याकडून कोणी मुलगी पटनार नाही. बघा दाखवल की नाई पटवून. चला काढा आता 200 रूपये प्रत्येकाने आणी या पुढे परत पैज लावू नका. सगळ्यानी चुपचाप माज्या हातावर पैसे ठेवले. एकदा मीरा काॅलजमधे पोहचली आणि म्हणाली चल आपण आज काॅलेज बंक करून पिक्चरला जाऊयात. मी तिला नको म्हणुन सुद्धा ती मला घेऊन गेली. मी एकदा काॅलेजवरून परत येत असताना मीरा मला वाटेत भेटली आणि मला विचारायला लागली दिघ्या तु आता काॅलेजच्या शेवटच्या वषाला आहे आणि माझ काॅलेजही संपेन पुढच्या वषाला तर मग आता आपण आपापल्या घरी एकमेकांन बद्दल सांगायला काहीच हरकत नाही. मी फक्त होकाराथी मान हलवली आणि घरी निघून आलो. माझ्यामधे सांगायची हिंमतचं नव्हती की हे प्रेम म्हणजे फक्त एक challenge होत बाकी काही नाही. हे प्रकरण जास्त वाढण्या पेक्षा मीराला ignore केलेल बरं. मी ठरवल आता तिला जास्त भाव द्यायचा नाही. पण झालच उल्ट ती आणखीन जवळ जवळ येऊन माझ्या प्रेमात पडायला लागली. ती आमच्या लग्नाची स्वप्न बघू लागली. एकदा तिने मला ऐकांतात बोलावल . मी गेलो पण ठरवल की आज तिला सगळः खरखर सांगून टाकू. आम्ही भेटलो तिने मला घट्ट मिठी मारली आणि सागायला लागली आज मी घरी आपल्याबद्दल सागणार आहे. हे ऐकून मी चपापलो. जर हिने घरी सांगितल तर problem होईल. मी तिला समजावल की आज नको आपण नतर सांगू. पण ती ऐकेल तर शप्पथ. ती हट्टालाच पेटली होती.मी ठरवल बास्सा हा विषय आता इथेच संपवायचा. मी माझा सगळा जीव एकवटला आणि सांगू लागलो मीरा माझं तुझ्यावर प्रेम कधीच नव्हत ती फक्त एक केलेली खोडसळ गम्मत होती. ती आधी हसली आणि म्हणाली हे बास ह दिघ्या थट्टा पुरे. मी तिच्यावर जोरात ओरडलो मीरा मला तु आवडत नाहीस. आमच्या ग्रृपमधल्या मुलानी challenge लावल होत की तु कोणतीही पोरगी पटवू शकत नाही आणि ते challenge पुणॆ करण्यासाठी मी तुझी निवड केली. मला खात्री होती की तु कधीच नाही म्हणार नाही कारण आपण बालपणीचे मित्र मैत्रीण आहोत. हे ऐकून मीराला जबर शाॅक बसला ती मटकन खाली बसली 2 मि शातता पसरली. ती उठली आणि म्हणाली . मी घरी आई बाबाना आपल्या विषयी साःगणार आहे. जर तु माझ्याशी लग्न नाही केलस तर बघ की घरी काय काय सांगते ते. ती खुप चिडली होती. मी तिला खुप समजावयायचा प्रयत्न केला पण तिने एक नाही ऐकल. ती निघत होती जाता जाता म्हणत होती की आतच्या आता जाते आणि मी तुझ्या आणि माझ्या घरी आपल्या विषयी सगळ साःगते मग बघू तु कसा तयार होत नाही ते. मी विचार करत होतो की आपल्याला तर हिच्याशी काही लग्न करायच नाही ही बळजबरी आपल्या गळ्यात पडते. मी तिचा पाठलाग केला. तिला ओढणीने मागे ओढल तिच्या गळ्याभवती ओढणीचा फास लावला आणि तिचा गळा दाबून मारून टाकल आणि तिला तिथेच गाडलं. मी काय करणार ती डोक्यातचं गेली होती, सागून सुद्धा ऐकत नव्हती.मी कोणाला संशयही येऊ दिला नाही की हे सगळ मी केल ते.

माझ प्रेत एकाला त्याचं ठिकाणी सापडलं ज्या ठिकाणी मीराच सापडल होत.मला घेऊन जायसाठी ambulance आली होती. आमचे सगळे शेजारी आणि आई वडील तिथे हजर होते. मला घेऊन जाताना मीरा जोरजोराय हसत होती. मला वाटत तिचाही बदला घ्यायचा challenge पूणॆ झाल असणार.

The End