https://marathighoststories.blogspot.com/2019/07/untold-truth-of-amezon-10.html
वरती भाग 10 ची लिंक दिली आहे.
#The_untold_truth_of_amezo n
#भाग_11
#लेखक_शेखर..
सैमला शोधण हे खरे तर खुपच मोठे कठीण काम होते कारण तो नेमका कुठे गायब झाला आहे याची कल्पना कोणालाच करता येत न्हवती आणि त्यात भरीस भर म्हणून की काय लॉरा भीतीने इतकी गर्भगळीत झाली होती की तिने नक्की काय पाहिले आणि काय घडले हे तिला सांगता येत न्हवते. आंद्रे आणि सारा दोघेही खुपच विचारात पडले होते. ते लॉरा पाशी आले आणि काही माहिती मिळते का ते पाहू लागले. पण जॉनने त्यांना अडवले.
जॉन : सारा तुझे म्हणणे मला पटते आहे पण लॉरा खुपच घाबरली आहे. तिला काही वेळ देणे जास्त गरजेचे आहे. सैमला आपण शोधू शकतो. थोडा संयम ठेव.
सारा : जॉन पण सैम असा अचानक कसा गायब झाला. आणि लॉरा जे बोलली ते पटत नाहीये मला.
आंद्रे : सारा आपण थोडा वेळ तिला आराम करु देऊयात.
ईतक्यात आवाज आला... "कोणी आहे का... मी इकडे आहे.. मला वाचवा.. इथुन बाहेर काढा.."
सारा : सैम.. हा सैमचा आवाज आहे. आंद्रे जॉन.. चला आपण पाहू..
जॉन : सारा हा सैमच आहे. पण हा आवाज येतोय नेमका कुठून.
आंद्रे : आपण आवाजाचा कानोसा घेत तिकडे जाऊ. पण इथे लॉरापाशी कोणीतरी पाहीजे ना.
स्टीव : मी आहे ना.. मी इथेच राहतो.. तुम्ही लोक सैमला घेऊन या.. आणि हो आता बस. इथुन मागे फिरायच. खुपच भयानक आहे ही जागा.
सारा : हो.. आपण जाऊयात परत.
स्टीव आणि लॉराला तिथेच सोडून बाकीचे सैमला शोधायला पुढे निघाले. ज्या दिशेने सैमचा आवाज येत होता त्या दिशेने सर्व चालले होते. आता समोर खरी पंचाईत होती कारण समोर एकूण तीन प्रवेशद्वार होते आणि सैमचा आवाज सर्व बाजुनी येत होता. काय करावे हे आता कोणालाच सुचेना...
***********
(नेमके सैमचे काय झाले ते पहुयात)
जेव्हा सैम आणि लॉरा मस्ती करत त्या जागी आले तेव्हा समोर धावणारी लॉरा अचानक एका जागी थांबली. ती तशी अचानक थांबली हे पाहून सैम थोडा बिचकला होता. त्याला काहितरी वेगळे जाणवले. लॉरा एकदम शांत होती. सैम पुढे झाला आणि त्याने लॉराला आवाज दिला पण ती काहीच बोलत न्हवती. तो हळूहळू पुढे झाला आणि त्याने लॉराला मागुन स्पर्श केला तसा विजेचा झटका बसावा तसा झटका त्याला बसला आणि तो दुर उडून मागच्या भिंतीवर आदळला. त्याला काही कळायच्या आतच लॉरा झपकन परत त्याच्यापाशी आली आणि त्याला पाहू लागली. लॉरा त्यावेळी एकदमच भयानक दिसत होती. तिचा अर्धा चेहरा हा जळलेला होता आणि त्यातून एकसारखे रक्त वाहत होते. तसेच तीचे डोळे हे एकदमच लालबुंद झाले होते आणि ती सैमला पाहून बोलली...
"चुक केलीत इथे येऊन. हे अमेझोन आहे आणि इथले रहस्य मीच आहे. जे तुम्हाला कधीच कळणार नाही. अगदी शेवटपर्यंत."
सैम काही बोलणार ईतक्यात तिने त्याला अलगद उचलले आणि समोरच्या दगडावर जोरात आपटले. सैमचे डोके त्या दगडावर आपटल्यामुळे जागीच डोक्याची दोन भकले झाली आणि सैमचे उर्वरित शरीर तडफडू लागले. लॉराने लगेच त्याच्या शरीराचे वेगवेगळे तुकडे केले आणि जमिनीवर पसरले. ती जमीन दुभंगली आणि ते तुकडे गायब झाले. लॉरा लगेच बेशुध्द पडली आणि जेव्हा ती शुध्दीवर आली तेव्हा तिथे सारा होती.. आंद्रे होता.. पण सैम. तो न्हवता. काय झाले हे तिने खुप आठवायचा प्रयत्न केला पण तिला फक्त जमीनत सैम गायब झाला इतकेच आठवत होते..
********
(पुन्हा मुळ कथेकडे)
त्या तीनही प्रवेशद्वारामधून येणारा सैमचा आवाज एकसारखाच होता आणि तो फक्त "मला वाचवा" इतकेच बोलत होता. सत्य काय आहे हे कोणाला माहिती न्हवते त्यामूळे सैमला ते शोधत होते. त्यानी निर्णय घेतला की वेगवेगळे ग्रुप बनवू आणि तिन्ही गुहामधे प्रवेश करुयात. त्याप्रमाणे ते दोन्ही आदिवासी तरुण पहिल्या गुहेत, जॉन आणि सारा दुसर्या आणि आंद्रे एकटाच तिसर्या गुहेमधे शिरले. ते आदिवासी तरुण दबकत दबकत चालत होते कारण त्याना कळून आले होते की त्यानी खुप मोठी चुक केली. इकडे येऊनच चुक केली. पण आता पर्याय न्हवता. ते हळूहळू पुढे जात होते. सैम अजूनही त्याना बोलवत होता.
अचानक त्यांच्या पायाखालची जमीन थरथरली आणि त्यातून खुप सारे कीटक बाहेर पडू लागले. ते विषारी जंगली कीटक होते. त्यानी ते लगेच ओळखले आणि ते धावू लागले. रस्ता मिळेल तिकडे ते धावत होते आणि ते कीटक त्यांचा पाठलाग करत होते. धावत असताना अचानक समोर एक मोठा खडक आडवा आला. एका तरुणाने तो कसाबसा चुकवला पण दुसरा मात्र त्यावरती जोरात आदळला आणि तो खाली पडला. पुढे गेलेला तरुण हे पाहून मागे फिरला आणि मदतीसाठी तो पुढे गेला तोच सर्व कीटक त्या पडलेल्या तरुणाच्या शरीरावर पोहचले. ते कीटकानी लगेच त्या तरुणाचे शरीर चावायला सुरवात केली आणि बघता बघता त्यानी त्याच्या शरीराचे लचके तोडून ते शरीर नष्ट केले. उरला होता तो फक्त सांगाडा. ते पाहून जीवंत असलेला तरुण तिथून धावत सुटला. खुप पुढे जाताच त्याने मागे वळून पाहिले तर आता ते कीटक पाठलाग करत न्हवते. त्याच्या जीवात जीव आला आणि तो खाली बसायला गेला ईतक्यात एक मोठा आवाज झाला आणि तो जिथे उभा होता ती जागा मातीसारखी झाली आणि उताराच्या दिशेने वाहू लागली. तो ही त्या माती सोबत वाहू लागला.
क्रमशः....
वरती भाग 10 ची लिंक दिली आहे.
#The_untold_truth_of_amezo
#भाग_11
#लेखक_शेखर..
सैमला शोधण हे खरे तर खुपच मोठे कठीण काम होते कारण तो नेमका कुठे गायब झाला आहे याची कल्पना कोणालाच करता येत न्हवती आणि त्यात भरीस भर म्हणून की काय लॉरा भीतीने इतकी गर्भगळीत झाली होती की तिने नक्की काय पाहिले आणि काय घडले हे तिला सांगता येत न्हवते. आंद्रे आणि सारा दोघेही खुपच विचारात पडले होते. ते लॉरा पाशी आले आणि काही माहिती मिळते का ते पाहू लागले. पण जॉनने त्यांना अडवले.
जॉन : सारा तुझे म्हणणे मला पटते आहे पण लॉरा खुपच घाबरली आहे. तिला काही वेळ देणे जास्त गरजेचे आहे. सैमला आपण शोधू शकतो. थोडा संयम ठेव.
सारा : जॉन पण सैम असा अचानक कसा गायब झाला. आणि लॉरा जे बोलली ते पटत नाहीये मला.
आंद्रे : सारा आपण थोडा वेळ तिला आराम करु देऊयात.
ईतक्यात आवाज आला... "कोणी आहे का... मी इकडे आहे.. मला वाचवा.. इथुन बाहेर काढा.."
सारा : सैम.. हा सैमचा आवाज आहे. आंद्रे जॉन.. चला आपण पाहू..
जॉन : सारा हा सैमच आहे. पण हा आवाज येतोय नेमका कुठून.
आंद्रे : आपण आवाजाचा कानोसा घेत तिकडे जाऊ. पण इथे लॉरापाशी कोणीतरी पाहीजे ना.
स्टीव : मी आहे ना.. मी इथेच राहतो.. तुम्ही लोक सैमला घेऊन या.. आणि हो आता बस. इथुन मागे फिरायच. खुपच भयानक आहे ही जागा.
सारा : हो.. आपण जाऊयात परत.
स्टीव आणि लॉराला तिथेच सोडून बाकीचे सैमला शोधायला पुढे निघाले. ज्या दिशेने सैमचा आवाज येत होता त्या दिशेने सर्व चालले होते. आता समोर खरी पंचाईत होती कारण समोर एकूण तीन प्रवेशद्वार होते आणि सैमचा आवाज सर्व बाजुनी येत होता. काय करावे हे आता कोणालाच सुचेना...
***********
(नेमके सैमचे काय झाले ते पहुयात)
जेव्हा सैम आणि लॉरा मस्ती करत त्या जागी आले तेव्हा समोर धावणारी लॉरा अचानक एका जागी थांबली. ती तशी अचानक थांबली हे पाहून सैम थोडा बिचकला होता. त्याला काहितरी वेगळे जाणवले. लॉरा एकदम शांत होती. सैम पुढे झाला आणि त्याने लॉराला आवाज दिला पण ती काहीच बोलत न्हवती. तो हळूहळू पुढे झाला आणि त्याने लॉराला मागुन स्पर्श केला तसा विजेचा झटका बसावा तसा झटका त्याला बसला आणि तो दुर उडून मागच्या भिंतीवर आदळला. त्याला काही कळायच्या आतच लॉरा झपकन परत त्याच्यापाशी आली आणि त्याला पाहू लागली. लॉरा त्यावेळी एकदमच भयानक दिसत होती. तिचा अर्धा चेहरा हा जळलेला होता आणि त्यातून एकसारखे रक्त वाहत होते. तसेच तीचे डोळे हे एकदमच लालबुंद झाले होते आणि ती सैमला पाहून बोलली...
"चुक केलीत इथे येऊन. हे अमेझोन आहे आणि इथले रहस्य मीच आहे. जे तुम्हाला कधीच कळणार नाही. अगदी शेवटपर्यंत."
सैम काही बोलणार ईतक्यात तिने त्याला अलगद उचलले आणि समोरच्या दगडावर जोरात आपटले. सैमचे डोके त्या दगडावर आपटल्यामुळे जागीच डोक्याची दोन भकले झाली आणि सैमचे उर्वरित शरीर तडफडू लागले. लॉराने लगेच त्याच्या शरीराचे वेगवेगळे तुकडे केले आणि जमिनीवर पसरले. ती जमीन दुभंगली आणि ते तुकडे गायब झाले. लॉरा लगेच बेशुध्द पडली आणि जेव्हा ती शुध्दीवर आली तेव्हा तिथे सारा होती.. आंद्रे होता.. पण सैम. तो न्हवता. काय झाले हे तिने खुप आठवायचा प्रयत्न केला पण तिला फक्त जमीनत सैम गायब झाला इतकेच आठवत होते..
********
(पुन्हा मुळ कथेकडे)
त्या तीनही प्रवेशद्वारामधून येणारा सैमचा आवाज एकसारखाच होता आणि तो फक्त "मला वाचवा" इतकेच बोलत होता. सत्य काय आहे हे कोणाला माहिती न्हवते त्यामूळे सैमला ते शोधत होते. त्यानी निर्णय घेतला की वेगवेगळे ग्रुप बनवू आणि तिन्ही गुहामधे प्रवेश करुयात. त्याप्रमाणे ते दोन्ही आदिवासी तरुण पहिल्या गुहेत, जॉन आणि सारा दुसर्या आणि आंद्रे एकटाच तिसर्या गुहेमधे शिरले. ते आदिवासी तरुण दबकत दबकत चालत होते कारण त्याना कळून आले होते की त्यानी खुप मोठी चुक केली. इकडे येऊनच चुक केली. पण आता पर्याय न्हवता. ते हळूहळू पुढे जात होते. सैम अजूनही त्याना बोलवत होता.
अचानक त्यांच्या पायाखालची जमीन थरथरली आणि त्यातून खुप सारे कीटक बाहेर पडू लागले. ते विषारी जंगली कीटक होते. त्यानी ते लगेच ओळखले आणि ते धावू लागले. रस्ता मिळेल तिकडे ते धावत होते आणि ते कीटक त्यांचा पाठलाग करत होते. धावत असताना अचानक समोर एक मोठा खडक आडवा आला. एका तरुणाने तो कसाबसा चुकवला पण दुसरा मात्र त्यावरती जोरात आदळला आणि तो खाली पडला. पुढे गेलेला तरुण हे पाहून मागे फिरला आणि मदतीसाठी तो पुढे गेला तोच सर्व कीटक त्या पडलेल्या तरुणाच्या शरीरावर पोहचले. ते कीटकानी लगेच त्या तरुणाचे शरीर चावायला सुरवात केली आणि बघता बघता त्यानी त्याच्या शरीराचे लचके तोडून ते शरीर नष्ट केले. उरला होता तो फक्त सांगाडा. ते पाहून जीवंत असलेला तरुण तिथून धावत सुटला. खुप पुढे जाताच त्याने मागे वळून पाहिले तर आता ते कीटक पाठलाग करत न्हवते. त्याच्या जीवात जीव आला आणि तो खाली बसायला गेला ईतक्यात एक मोठा आवाज झाला आणि तो जिथे उभा होता ती जागा मातीसारखी झाली आणि उताराच्या दिशेने वाहू लागली. तो ही त्या माती सोबत वाहू लागला.
क्रमशः....
The_untold_truth_of_amezon
भाग_12
लेखक_शेखर..
भाग_12
लेखक_शेखर..
तो आदिवासी तरुण त्या मातीसोबत वाहत असताना अचानक त्या मातीमधे एक आकृती तयार होऊ लागली. सुरवातीला एक मानवी हाडांचा सापळा तयार झाला आणि तो त्या आदिवासी तरुणाकडे पाहून हसू लागला. तो आदिवासी तरुण आता मात्र घाबरू लागला. त्या मातीच्या सापळ्याने हळूहळू त्याच्या जवळ येण्यास सुरवात केली. तसा तो आदिवासी आपला जीव वाचवण्यासाठी काही करु शकतो का ते पाहू लागला. तो सापळा अगदीच जवळ आला होता. काहीही करुन सुटका करावीच म्हणुन तो आदिवासी तरुण धडपड करु लागला आणि अचानक त्या मातीमधे त्याच्या हाताला हरवलेला त्याचा सुरा सापडला. क्षणाचाही वेळ न घेता त्याने त्या मातीच्या सापळ्यावर हल्ला चढवीला. त्याने कितीतरी वार त्या सापळ्यावर केले. पण काही केल्या तो सापळा हार मानत न्हवता. आदिवासी तरुण ही तितकाच चिकाटीचा होता. त्याने निकराने हल्ला चालूच ठेवला. हळूहळू त्या हल्ल्यात सापळा नष्ट झाला. खुप वेळ चाललेली ही धडपड एकदाची थांबली. इतक्यात त्या तरुणाला जाणवले की त्याचा तोल जात आहे. त्याने स्वताला सावरायचा प्रयत्न केला पण सळसळ वाहणार्या मातीमधे त्याला कसलाही आधार मिळाला नाही आणि तो मातीसोबत खाली कोसळला.
******
******
इकडे जॉन आणि सारा दुसर्या गुहेमधे पुढे जात होते तसा काळोख जास्तच वाढत होता. तो काळोख इतका भयानक होता की आता टॉर्च बंद केली तर समोर असणारी साराही जॉनला दिसू शकत न्हवती. साराने आवाज दिला.. "सैम आर यू देअर?" प्रतिउत्तर आले.. "येस एम हियर.. प्लीज कम.. मी इथे अडकलो आहे. सारा लवकर ये." जॉन आणि सारा गडबडीने पुढे चालू लागले. अचानक पुढे चालणार्या साराचा तोल गेला आणि तिच्या मागे असणार्या जॉनचाही. दोघेही आता घसरगुंडी सारख्या असणार्या त्या उतारावरुन खुपच वेगाने घसरत चालले होते. सारा ओरडत होती कारण नेमक काय होते आहे हेच त्याना समजत न्हवते. तिथे खुपच काळोख असल्याने नेमके ते दोघे कोठे आहेत तेच त्याना समजत न्हवते. पुढे एके ठिकाणी त्या घसरगुंडीने अचानक एक वळण घेतले आणि सारा त्यावरुन जोरदार बाजुला फेकली गेली पण जॉन मात्र तसाच पुढे गेला. सारा खाली जिथे पडली तिथे समोरच काही अंतरावर मोठमोठ्या मगरी निपचित पडल्या होत्या आणि ते तिला त्या काळोखात असल्यामुळे लक्षात आले नाही. जॉनने समोर सारानाही पाहून सर्व ताकत एकवटून त्या घसरगुंडीवरुन उडी घेतली. उडी घेताना समोर असणार्या भिंतीवर तो आदळला आणि खाली कोसळला. तो खाली सारापासुन थोड्याच अंतरावर पडला. त्याने स्वताला सावरले आणि पुढे झाला. त्याने टॉर्चच्या उजेडात साराला शोधायचा प्रयत्न केला. पण समोर त्याला त्या मगरी दिसल्या आणि तो खडबडला. कारण त्या मगरी पासुन अगदी एक हाताच्या अंतरावरच सारा पडली होती आणि ती बेशुद्ध होती. काय करावे त्याला समजेना. सारा जागी झाली आणि तिने थोडासा जरी आवाज केला तरी लगेच त्या मगरी तिला पकडू शकतात हे त्याला माहिती होते. त्याने त्याचे शूज काढले आणि हलकेच खाली उतरला. हळूहळू तो साराजवळ आला. त्याने हळुच साराचे पाय पकडले आणि खेचू लागला. मगरी अजूनही शांत होत्या. अचानक सारा जागी झाली. सर्वत्र काळोख होता आणि तिला कोणतर खेचत आहे अस जाणवले तशी तो जोरात ओरडली. त्या आवाजाने मगरी सैरभैर झाल्या. जॉनने लगेच टॉर्च चालू केली आणि मगरीकडे फिरवली. मगरी पाहुन सारा जास्तच घाबरली. जॉन ने तिला उठवली आणि त्याच्या मागे असणार्या भिंतीवर चढायला सांगितले. तशी सारा मागे झाली आणि ती वरती जाण्याचा प्रयत्न करु लागली. पण तिला वरती जायला काहिच आधार मिळेना. मगरी आता जाग्या झाल्या होत्या आणि त्यानी हळूहळू जॉन आणि साराकडे आपला मोर्चा वळवला. काही मदत मिळते का पहावी म्हणुंन सारा ओरडू लागली...
******
******
इकडे मातीत पडलेला आदिवासी तरुण शुध्दीवर आला. त्याने अंगावर पडलेली सर्व माती हाताने बाजुला करत स्वताला सोडवले. मातीतून बाहेर पडताच त्याला समोर एक दरवाजा दिसला त्यामधून तो पुढे आला. समोर खुप मोठा उजेड पसरला होता. त्याला आता थोड बरे वाटू लागले. समोर एक जलकुंड होता. त्यामधील पाणी पिऊन त्याने त्याची तहान भागवली. खुप दमला असल्यामुळे तो तिथेच आडवा झाला. अचानक त्याला कोणाचातरी आवाज येऊ लागला. कोणीतरी वाचवा म्हणून ओरडत होते. त्याला तो आवाज ओळखीचा वाटला. तो उठला आणि त्या आवाजाच्या दिशेने चालू लागला. पुढे जाईल तसा आवाज स्पष्ट येऊ लागला. तो पुढे चालू लागला. आता रस्ता संपला होता. आवाज तरिही येत होता. त्याने खाली पाहिले त्याला जॉन आणि सारा दिसले आणि समोर असणार्या मगरीही.
******
******
त्याने लगेच सोबत असलेला सुरा खाली जॉनच्या दिशेने फेकला. जॉनने तो सुरा हातात घेतला आणि त्या मगरीना अटकाव करु लागला. आदिवासी तरुणाने साराला हात दिला आणि तिला वरती खेचले. सारा वरती आली. जॉन आता हळूहळू मागे सरकू लागला. मगरी अचानक खुपच आक्रमक झाल्या. त्या सरसर पुढे येऊ लागल्या. जॉनच्या ते लक्षात येताच तो उलटा फिरला आणि पळतच त्याने उडी घेतली. आदिवासी तरुण तयार होताच त्याने जॉनचा हात घट्ट पकडला आणि वरती खेचू लागला. एक मगर खुपच वेगाने पुढे आली आणि तिने जॉनचा उजवा पाय तिच्या जबड्यात पकडला. जॉन ओरडू लागला. ती मगर त्याला खाली खेचू लागली. जॉनने हातातील चाकूने मगरीच्या तोंडावर वार केला आणि मगरीची पकड सैल झाली. जॉनने पायाला हिसका देत त्याचा पाय सोडवला. आदिवासी तरुणाने त्याला वर खेचले. जॉनचा पाय रक्ताने भिजला होता. त्याला घेऊन सारा आणि तो तरुण त्या मोकळ्या जागेत परत आले. पाणी प्यायला मिळाले तसे सारा आणि जॉन सावरले. साराने तिचा स्कर्फ फाडला आणि जॉनचा पाय बांधला. रक्तस्त्राव थोडा कमी झाला. ते तिघेही तिथेच आराम करु लागले.
******
******
लॉरा : स्टीव खुप वेळ झाला सर्वाना जाऊन. कोणीच परत आलेले नाहीये आणि सैमचा आवाजही येत नाहीये.
स्टीव : हो लॉरा मीही तोच विचार करत आहे. आपण जाऊयात का आत?
लॉरा : हो आपण जाऊयात.
स्टीव : हो लॉरा मीही तोच विचार करत आहे. आपण जाऊयात का आत?
लॉरा : हो आपण जाऊयात.
ईतक्यात तिथे चार्ल्स आणि डेव्हिड आले.
चार्ल्स : शहाणे असाल तर इथूनच मागे फिरा.
अचानक आलेला तो आवाज ऐकून लॉरा आणि स्टीव घाबरले. त्यानी इकडे तिकडे पाहिले. पण कोणीच तिथे न्हवते.
डेव्हिड : इकडे तिकडे पाहू नका आम्ही तुम्हाला नाही दिसणार.
लॉरा : दिसणार नाही. ही काय मस्करी आहे.
स्टीव : काहीही बोलू नको. जो कोणी आहे समोर ये.
चार्ल्स : आम्ही आत्मा आहोत. विश्वास ठेवा. आता जिथे तुम्ही आहात तिथूनच तुम्ही मागे फिरा. यातच तुमचे भले आहे. अन्यथा ती तुम्हाला सोडणार नाही.
लॉरा : कोण ती? जर तुम्ही आत्मा आहेत तर मग आम्हाला काय सांगत आहेत.
चार्ल्स : तुम्हाला काय वाटत तुम्ही इथे फिरायला आले आहेत. अजिबात नाही. तुम्हाला इथे आणल गेले आहे. तिने तिचा डाव अलगद खेळला आहे. आणि आता ती एक एक करुन सर्वाना मारत आहे.
स्टीव : नो.. नो... काय बोलत आहे तुम्ही. आम्हाला काही समजत नाहीये.
चार्ल्स : तुम्हाला सत्य काय आहे ते माहित नाहीये. जे रहस्य तुम्ही शोधायला आले आहे ते रहस्य म्हणजे तुमचा मृत्यु आहे. बाकी कोणतेही रहस्य ये गुहामधे नाहीये
लॉरा : काय? मृत्यु..उगाच काहीही फेकू नका. तुम्ही जा इथुन.
चार्ल्स : मी जाणारच आहे कारण ती तसेही तुम्हाला सोडणार नाहीये. आम्ही जी चूक केली ती तुम्ही करु नये म्हणून सांगत आहे. बाकी तुमची इच्छा. डेव्हिड चल यांना नाही समजायच.
स्टीव : थांबा. लॉरा हे काय म्हणत आहेत ते तरी समजून घेऊ.
लॉरा : स्टीव.. तू मूर्ख आहेस का..
स्टीव : मूर्ख नाहीये मी. लॉरा जे घडत आहे ते खुपच विचित्र आहे. तू गप्प रहा.
लॉरा : तुला काय करायचे ते कर.
चार्ल्स : लॉरा... साराने तुला इकडे येतांना एक स्वप्न सांगितले होते. विसरलीस का?
लॉरा : स्वप्न.. तुला कसे माहीत.
चार्ल्स : कारण ते सत्य होत.. आणि आम्ही कोण तर ऐका..
लॉरा : दिसणार नाही. ही काय मस्करी आहे.
स्टीव : काहीही बोलू नको. जो कोणी आहे समोर ये.
चार्ल्स : आम्ही आत्मा आहोत. विश्वास ठेवा. आता जिथे तुम्ही आहात तिथूनच तुम्ही मागे फिरा. यातच तुमचे भले आहे. अन्यथा ती तुम्हाला सोडणार नाही.
लॉरा : कोण ती? जर तुम्ही आत्मा आहेत तर मग आम्हाला काय सांगत आहेत.
चार्ल्स : तुम्हाला काय वाटत तुम्ही इथे फिरायला आले आहेत. अजिबात नाही. तुम्हाला इथे आणल गेले आहे. तिने तिचा डाव अलगद खेळला आहे. आणि आता ती एक एक करुन सर्वाना मारत आहे.
स्टीव : नो.. नो... काय बोलत आहे तुम्ही. आम्हाला काही समजत नाहीये.
चार्ल्स : तुम्हाला सत्य काय आहे ते माहित नाहीये. जे रहस्य तुम्ही शोधायला आले आहे ते रहस्य म्हणजे तुमचा मृत्यु आहे. बाकी कोणतेही रहस्य ये गुहामधे नाहीये
लॉरा : काय? मृत्यु..उगाच काहीही फेकू नका. तुम्ही जा इथुन.
चार्ल्स : मी जाणारच आहे कारण ती तसेही तुम्हाला सोडणार नाहीये. आम्ही जी चूक केली ती तुम्ही करु नये म्हणून सांगत आहे. बाकी तुमची इच्छा. डेव्हिड चल यांना नाही समजायच.
स्टीव : थांबा. लॉरा हे काय म्हणत आहेत ते तरी समजून घेऊ.
लॉरा : स्टीव.. तू मूर्ख आहेस का..
स्टीव : मूर्ख नाहीये मी. लॉरा जे घडत आहे ते खुपच विचित्र आहे. तू गप्प रहा.
लॉरा : तुला काय करायचे ते कर.
चार्ल्स : लॉरा... साराने तुला इकडे येतांना एक स्वप्न सांगितले होते. विसरलीस का?
लॉरा : स्वप्न.. तुला कसे माहीत.
चार्ल्स : कारण ते सत्य होत.. आणि आम्ही कोण तर ऐका..
चार्ल्सने त्याना त्याची आणि डेव्हिडची पुर्ण कथा सांगितली. ते ऐकून लॉरा आणि स्टीव शॉक झाले.
स्टीव : म्हणजे इथे जो येतो तो परत कधीच जात नाही.
चार्ल्स: हो फक्त एक सोडून.
लॉरा : एक सोडून.. म्हणजे.
चार्ल्स: म्हणजे जीने आम्हाला इथे आणले ती..
लॉरा : ती आताही इथे आहे का?
चार्ल्स : तिनेच तर तुम्हाला इथे आणले आहे.. आणि तिचा साथीदारही इथे आहे... हाहाहाहा.. मला वाटत ईतकी माहिती तुम्हाला खुप काही रहस्य व्यक्त करेल.. आम्ही जातो.. काळजी घ्या.. आणि इथूनच परत जा..
चार्ल्स: हो फक्त एक सोडून.
लॉरा : एक सोडून.. म्हणजे.
चार्ल्स: म्हणजे जीने आम्हाला इथे आणले ती..
लॉरा : ती आताही इथे आहे का?
चार्ल्स : तिनेच तर तुम्हाला इथे आणले आहे.. आणि तिचा साथीदारही इथे आहे... हाहाहाहा.. मला वाटत ईतकी माहिती तुम्हाला खुप काही रहस्य व्यक्त करेल.. आम्ही जातो.. काळजी घ्या.. आणि इथूनच परत जा..
चार्ल्स आणि डेव्हिड तिथून निघून गेले.
लॉरा : ओह नो........... स्टीव.....
क्रमशः....