https://marathighoststories.blogspot.com/2019/09/theuntoldtruthofamezon-14.html
वरती भाग 14 ची लिंक दिली आहे.
The_untold_truth_of_amezo n
भाग_15 (अंतिम)
#लेखक_शेखर
सैतान आणि त्याने लॉराचे केलेले हाल पाहून सारा आणि आंद्रे अतिशय घाबरले होते. आजवर असा प्रकार कदाचित त्यानी स्वप्नात ही पाहिला नसावा. घामाने ते दोघेही चिंब भिजलेले होते. आपला एक एक साथीदार असा मृत्युच्या जाळ्यात ओढला जातो आहे हे पाहून सारा खुपच उदास झाली होती. का म्हणून आपण या जंगलामधे आलो हेच आता तिला समजत न्हवते. ती खुपच घाबरली होती. बाहेर सर्वत्र अंधार पसरला होता. आंद्रेने डोकाऊन पाहिले. सैतान तिथे दिसत न्हवता. त्याने साराला खुणवले. तो आदिवासी तरुणही तिथेच होता. ते तिघे बाहेर पडले. गुहेच्या मुख्य दरवाज्याकडे ते अंधारातच हळूहळू चालू लागले. खुपच भयानक काळोख होता. आंद्रे सर्वात पुढे होता. त्याच्या मागे सारा आणि मग तो तरुण. असे ते चालले होते. एकुण परिस्थिती पाहता अजूनतरी कोणताच धोका निर्माण झाला न्हवता.
अचानक मागुन लॉराचा आवाज येऊ लागला. तसे यानी ओळखले की सैतान जागा झाला आहे. ते तिघेही मुख्य दरवाज्याकडे जोरात धावू लागले. मागुन कोणीतरी धावत येत आहे असा आवाज येत होता कानी. त्या तरुणाने मागे वळुन पाहिले. तो एक महाकाय आकाराचा वाघ होता ज्याची पुर्ण चामडी जळलेली होती आणि डोळे पांढरेशुभ्र होते. त्याच्या दाताचे सुळके खुपच अनकुचीदार होते. तो वाघ नसून सैतानच आहे हे त्या तरुणाने ओळखले. तो भीतीने जोरात ओरडू लागला. तसे आंद्रे आणि सारा आणखी जोर लावून पळू लागले. समोर त्याना मुख्य दरवाजा दिसला. आंद्रे जोरात ओरडला "समोर मोठा जलाशय आहे. आपण थेट त्यामधे उडी घेऊयात." साराने होकार दिला. ते तिघेही आता जोमात धावत होते. तो वाघ बघता बघता जवळ आलाच होता. आंद्रे आणि साराने काठावर येताच त्या धबधब्या मधे उडी घेतली. त्या तरुणाने ही उडी घेतली इतक्यात वाघाने मागुन एक पंजा त्याच्या पाठीत मारला. तसा तो पंजा तरुणाच्या पाठीत रुतला आणि वाघाने त्याला अलगद वरतीच पकडले. तरुणाला वाघाने तसाच मागे खेचत आपले अनकुचीदार सुळे त्याच्या मानेमधे घुसवले आणि त्याचे रक्त पिऊ लागला. रक्त पित असतानाच वाघाने त्या तरुणाचे शरीर फाडले. त्या तरुणाच्या किंचाळ्या बंद झाल्या तसे आंद्रे आणि साराने ओळखले की आता आपण दोघेच राहिलो.
ते दोघे आता जंगलात धावत सुटले. सैरावैरा.. अगदी तसेच जसे चार्ल्स आणि डेव्हिड धावले होते. आंद्रे पुढे होता आणि पाठोपाठ सारा. दोघेही फक्त आपला जीव आज वाचवा एवढी एकच प्रार्थना करत होते. हे सर्व चार्ल्स आणि डेव्हिड पाहत होते. धावणार्या सारा आणि आंद्रे सोबत ते पण धावत होते.
"तुला म्हटल होते सारा.. परत जा.. हे जंगल भयानक आहे. तू ऐकले नाहीस माझे. बघते आहेस ना आता काय झाले.." चार्ल्स सारा सोबत धावत बोलू लागला.
"त्यावेळी तू मला हे सर्व सांगितले असते तर कदाचित मी विचार केला असता.."सारा..
"मी तुला सर्व सांगणार होतोच इतक्यात ती रहस्यमय शक्ती तिथे आली आणि मी गप्प झालो."चार्ल्स
"शक्ती.. काय आहे हे नेमक.."सारा
"कळेल तुला.." चार्ल्स.. बोलून पशार झाला.
"आंद्रे.. पुढे बघ...." सारा ओरडली..
पुढे एक मोठी घसरण होती आणि आंद्रे तिथून पुढे जोरात घसरला. साराही स्वताला सावरू शकली नाही. तोल जाऊन ते दोघेही खाली पडले आणि घसरत खाली जाऊ लागले. घसरत असतांना त्याना खुप ठिकाणी मार लागला पण जीवापेक्षा तो मार आता बरा वाटत होता. घसरत असताना त्यानी पाहिले की तो सैतान आला होता. यावेळी काळा पोशाख त्याने परिधान केला होता. हातात भली मोठी कुर्हाड होतीच. इकडे चार्ल्स आणि डेव्हिड त्या दगडावर बसुन होते. तिथे आता एकच दगड होता. दुसरा गायब होता.
घसरत ते दोघेही खाली आले. एका कड्यावरुन ते शेवटी खाली कोसळले. आंद्रे एका मोठ्या दगडावर आदळला आणि सारा त्याच्या बाजुला झुडपात पडली. साराने समोर पाहिले. आंद्रे उठुन उभा रहात होता. तिच्या लक्षात आले की इथे तर दोन दगड होते पण आता एकच आहे. म्हणजे... "आंद्रे तिथून लगेच बाजुला हो..."असे सारा ओरडत होतीच ईतक्यात दुसरा दगड वरुन कोसळला आणि आंद्रे त्या दोन्ही दगडाच्या मधे चिरडला गेला. जसा डेव्हिड चिरडला होता.... सारा तिथेच उभा राहून हे सर्व पाहत होती. शेजारी वाहणारा ओढा खळखळ करित होता. आपण ही मारले जाणार याची पुर्ण खात्री तिला आता झाली होती. तिने तिथून पळून जायचा निर्णय घेतला होता पण समोरच चित्र पाहून तिचे पाय हाललेच नाही. जणु पायातील त्राण संपले होते. तिच्या डोळ्यात एकसारखे पाणी येत होते.
"सारा..." तो भयानक आवाज पुन्हा आला..."तुझी वेळही संपली आहे. पण जाता जाता तुला सांगतो. The untold truth of amezone... ही फक्त एक कहाणी नाही तर ते सत्य आहे. तुझ्या काकाने जे डायरीमधे लिहले आहे की जो इथे गेला तो परत कधीच नाही आला हेच ते untold truth आहे. अमेझोनचे जंगल हे एक रहस्यमय आहे आणि ते नेहमीच एक रहस्य राहील....."
तो आवाज बंद झाला तशी एक कुर्हाड साराने समोर पाहिली. तिने डोळे गच्च बंद केले आणि पुढच्या क्षणी जेव्हा तिने डोळे उघडले तेव्हा ती त्या आदिवासी वस्तीवर होती. आदिवासी सरदार तिच्या नजरेसमोर होता. तिला विश्वास बसत नव्हता की ती जीवंत आहे. ती आठवू लागली काय झाले.. जेव्हा ती कुर्हाड तिच्या दिशेने आली तेव्हा चार्ल्सने तिला जोराचा धक्का दिला आणि तो वार पुन्हा एकदा स्वतावर घेतला. त्या धक्क्याने सारा शेजारच्या ओढ्यात पडली आणि वाहत पाण्यासोबत खाली गेली. पुढे आदिवासी लोकाना ती सापडली.
सारा एकटीच त्या भयाण संकटातून वाचली होती. ती परत तिच्या घरी आली. तिने तिच्या काकाची डायरी पुर्ण केली. ते रहस्य तिने डायरीमधे नमुद केले. डायरीच्या सर्वात शेवटी तिने लिहले...
"जर ही डायरी नसती तर कदाचित मला कधीच कळले नसते की माझे काका चार्ल्स का आणि कसे गायब झाले... uncle Charles... the untold truth of amezone forest is always be kept in secret as you told me...."
The end..........of the untold truth of amezone...
मग वाचकहो कशी वाटली ही कथा.... सांगताय ना.. सांगायलाच पाहीजे.... प्रतिक्रिया लवकर द्या...
वरती भाग 14 ची लिंक दिली आहे.
The_untold_truth_of_amezo
भाग_15 (अंतिम)
#लेखक_शेखर
सैतान आणि त्याने लॉराचे केलेले हाल पाहून सारा आणि आंद्रे अतिशय घाबरले होते. आजवर असा प्रकार कदाचित त्यानी स्वप्नात ही पाहिला नसावा. घामाने ते दोघेही चिंब भिजलेले होते. आपला एक एक साथीदार असा मृत्युच्या जाळ्यात ओढला जातो आहे हे पाहून सारा खुपच उदास झाली होती. का म्हणून आपण या जंगलामधे आलो हेच आता तिला समजत न्हवते. ती खुपच घाबरली होती. बाहेर सर्वत्र अंधार पसरला होता. आंद्रेने डोकाऊन पाहिले. सैतान तिथे दिसत न्हवता. त्याने साराला खुणवले. तो आदिवासी तरुणही तिथेच होता. ते तिघे बाहेर पडले. गुहेच्या मुख्य दरवाज्याकडे ते अंधारातच हळूहळू चालू लागले. खुपच भयानक काळोख होता. आंद्रे सर्वात पुढे होता. त्याच्या मागे सारा आणि मग तो तरुण. असे ते चालले होते. एकुण परिस्थिती पाहता अजूनतरी कोणताच धोका निर्माण झाला न्हवता.
अचानक मागुन लॉराचा आवाज येऊ लागला. तसे यानी ओळखले की सैतान जागा झाला आहे. ते तिघेही मुख्य दरवाज्याकडे जोरात धावू लागले. मागुन कोणीतरी धावत येत आहे असा आवाज येत होता कानी. त्या तरुणाने मागे वळुन पाहिले. तो एक महाकाय आकाराचा वाघ होता ज्याची पुर्ण चामडी जळलेली होती आणि डोळे पांढरेशुभ्र होते. त्याच्या दाताचे सुळके खुपच अनकुचीदार होते. तो वाघ नसून सैतानच आहे हे त्या तरुणाने ओळखले. तो भीतीने जोरात ओरडू लागला. तसे आंद्रे आणि सारा आणखी जोर लावून पळू लागले. समोर त्याना मुख्य दरवाजा दिसला. आंद्रे जोरात ओरडला "समोर मोठा जलाशय आहे. आपण थेट त्यामधे उडी घेऊयात." साराने होकार दिला. ते तिघेही आता जोमात धावत होते. तो वाघ बघता बघता जवळ आलाच होता. आंद्रे आणि साराने काठावर येताच त्या धबधब्या मधे उडी घेतली. त्या तरुणाने ही उडी घेतली इतक्यात वाघाने मागुन एक पंजा त्याच्या पाठीत मारला. तसा तो पंजा तरुणाच्या पाठीत रुतला आणि वाघाने त्याला अलगद वरतीच पकडले. तरुणाला वाघाने तसाच मागे खेचत आपले अनकुचीदार सुळे त्याच्या मानेमधे घुसवले आणि त्याचे रक्त पिऊ लागला. रक्त पित असतानाच वाघाने त्या तरुणाचे शरीर फाडले. त्या तरुणाच्या किंचाळ्या बंद झाल्या तसे आंद्रे आणि साराने ओळखले की आता आपण दोघेच राहिलो.
ते दोघे आता जंगलात धावत सुटले. सैरावैरा.. अगदी तसेच जसे चार्ल्स आणि डेव्हिड धावले होते. आंद्रे पुढे होता आणि पाठोपाठ सारा. दोघेही फक्त आपला जीव आज वाचवा एवढी एकच प्रार्थना करत होते. हे सर्व चार्ल्स आणि डेव्हिड पाहत होते. धावणार्या सारा आणि आंद्रे सोबत ते पण धावत होते.
"तुला म्हटल होते सारा.. परत जा.. हे जंगल भयानक आहे. तू ऐकले नाहीस माझे. बघते आहेस ना आता काय झाले.." चार्ल्स सारा सोबत धावत बोलू लागला.
"त्यावेळी तू मला हे सर्व सांगितले असते तर कदाचित मी विचार केला असता.."सारा..
"मी तुला सर्व सांगणार होतोच इतक्यात ती रहस्यमय शक्ती तिथे आली आणि मी गप्प झालो."चार्ल्स
"शक्ती.. काय आहे हे नेमक.."सारा
"कळेल तुला.." चार्ल्स.. बोलून पशार झाला.
"आंद्रे.. पुढे बघ...." सारा ओरडली..
पुढे एक मोठी घसरण होती आणि आंद्रे तिथून पुढे जोरात घसरला. साराही स्वताला सावरू शकली नाही. तोल जाऊन ते दोघेही खाली पडले आणि घसरत खाली जाऊ लागले. घसरत असतांना त्याना खुप ठिकाणी मार लागला पण जीवापेक्षा तो मार आता बरा वाटत होता. घसरत असताना त्यानी पाहिले की तो सैतान आला होता. यावेळी काळा पोशाख त्याने परिधान केला होता. हातात भली मोठी कुर्हाड होतीच. इकडे चार्ल्स आणि डेव्हिड त्या दगडावर बसुन होते. तिथे आता एकच दगड होता. दुसरा गायब होता.
घसरत ते दोघेही खाली आले. एका कड्यावरुन ते शेवटी खाली कोसळले. आंद्रे एका मोठ्या दगडावर आदळला आणि सारा त्याच्या बाजुला झुडपात पडली. साराने समोर पाहिले. आंद्रे उठुन उभा रहात होता. तिच्या लक्षात आले की इथे तर दोन दगड होते पण आता एकच आहे. म्हणजे... "आंद्रे तिथून लगेच बाजुला हो..."असे सारा ओरडत होतीच ईतक्यात दुसरा दगड वरुन कोसळला आणि आंद्रे त्या दोन्ही दगडाच्या मधे चिरडला गेला. जसा डेव्हिड चिरडला होता.... सारा तिथेच उभा राहून हे सर्व पाहत होती. शेजारी वाहणारा ओढा खळखळ करित होता. आपण ही मारले जाणार याची पुर्ण खात्री तिला आता झाली होती. तिने तिथून पळून जायचा निर्णय घेतला होता पण समोरच चित्र पाहून तिचे पाय हाललेच नाही. जणु पायातील त्राण संपले होते. तिच्या डोळ्यात एकसारखे पाणी येत होते.
"सारा..." तो भयानक आवाज पुन्हा आला..."तुझी वेळही संपली आहे. पण जाता जाता तुला सांगतो. The untold truth of amezone... ही फक्त एक कहाणी नाही तर ते सत्य आहे. तुझ्या काकाने जे डायरीमधे लिहले आहे की जो इथे गेला तो परत कधीच नाही आला हेच ते untold truth आहे. अमेझोनचे जंगल हे एक रहस्यमय आहे आणि ते नेहमीच एक रहस्य राहील....."
तो आवाज बंद झाला तशी एक कुर्हाड साराने समोर पाहिली. तिने डोळे गच्च बंद केले आणि पुढच्या क्षणी जेव्हा तिने डोळे उघडले तेव्हा ती त्या आदिवासी वस्तीवर होती. आदिवासी सरदार तिच्या नजरेसमोर होता. तिला विश्वास बसत नव्हता की ती जीवंत आहे. ती आठवू लागली काय झाले.. जेव्हा ती कुर्हाड तिच्या दिशेने आली तेव्हा चार्ल्सने तिला जोराचा धक्का दिला आणि तो वार पुन्हा एकदा स्वतावर घेतला. त्या धक्क्याने सारा शेजारच्या ओढ्यात पडली आणि वाहत पाण्यासोबत खाली गेली. पुढे आदिवासी लोकाना ती सापडली.
सारा एकटीच त्या भयाण संकटातून वाचली होती. ती परत तिच्या घरी आली. तिने तिच्या काकाची डायरी पुर्ण केली. ते रहस्य तिने डायरीमधे नमुद केले. डायरीच्या सर्वात शेवटी तिने लिहले...
"जर ही डायरी नसती तर कदाचित मला कधीच कळले नसते की माझे काका चार्ल्स का आणि कसे गायब झाले... uncle Charles... the untold truth of amezone forest is always be kept in secret as you told me...."
The end..........of the untold truth of amezone...
मग वाचकहो कशी वाटली ही कथा.... सांगताय ना.. सांगायलाच पाहीजे.... प्रतिक्रिया लवकर द्या...